Letra de Tasnif-E Sabokbar

ای صبا رو سبکبار از برم سوی دلدار
گو به آن بی وفا یار حال این عاشق زار
ای صبا رو سبکبار از برم سوی دلدارگو به آن بی وفا یار حال این عاشق زار
گو به هر کوی و برزن پیش هر مرد و هر زن
بگذرم چون به زاری همچو ابر بهاری
از دوچشم گهربار دُر فشانم صدف وار
ماه نو چو بر چشم مردم میاید
هر کسش به انگشت خود می نماید
ماه نو چو بر چشم مردم میاید
هرکسش به انگشت خود می نماید
در غم تو از بس که زار و نزارم
با هلال و یک مو تفاوت ندارم
در غم تو از بس که زار و نزارم
با هلال و یک مو تفاوت ندارم
غم بود کوه دل بود کاه
آتش عشق درد جانکاه
بس نهاده عشقت به دوش دلم بار
ترسم از غمت جان سپارم به یکبار
بس نهاده عشقت به دوش دلم بار
ترسم از غمت جان سپارم به یکبار
ای گل نشستن با خسان پیوسته ات گر خوست
روزی بیاید کز تو نه رنگی به جا نه بوست
با غیر اگر که آشنا
از چه به من یار است
سالک به من گر بی وفا
از چه به اغیار است
بس بس حکایت از تو ناگفتن همی بهتر
رو رو شکایت از تو ناکردن بسی نیکوست